حوادث رانندگی می‌توانند مرگبار نباشند؛ کمک­‌های اولیه و جان انسان‌‏ها ـ بخش دوم

۲۰ دی ۱۳۹۲ | ۲۳:۳۴
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 8 دقیقه

قبلا در شبگار، چند مقاله در مورد حوادث رانندگی منتشر کرده‌­ایم که به ریشه­‌های این حوادث، و واژه‌­شناسی و نوع نگاه به حوادث رانندگی می­‌پرداختند. مطلب جاده مرگبارتر از جنگ، و بخش اول و بخش دوم از مقاله نگوییم تصادف رانندگی، بگوییم حادثه، به همین مسئله می‌پردازند. مقاله حاضر به مسئله جدی و مهم امداد رسانی پس از حادثه می­‌پردازد. این‌که چطور مهارت در کمک­‌های اولیه، و یک صندوق، با وسایل ضروری جان خودمان یا کسان دیگر را می‌­تواند نجات دهد. بخش اول این مقاله را این‌جا بخوانید، و برای خواندن بخش دوم با زهرا محمدی پیکر همراه شوید.

 به دليل اهميت نقش کمک­‌های اولیه در كاهش قربانيان تصادفات ترافيكی، طبق سند راهنمای سال 2000 اتحاديه اروپا، كليه كشورهای عضو اتحاديه از تاريخ اول اكتبر 2003 مكلف شده‌­اند كه اقدامات ضروری را انجام دهند تا متقاضيان گواهينامه رانندگی بياموزند كه در يک حادثه چگونه بايد رفتار كنند و چگونه به قربانيان حوادث رانندگی كمک كنند.( چگونگي تخليه و انتقال مسافران سالم و مجروحان واجرای کمک­‌های اولیه) اين سند راهنما هم‌چنين اشاره مي‌كند كه آموزش و بازآموزی دوره‌­های کمک­‌های اولیه بايد برای رانندگان حرفه‌­ای نيز برگزار شود.

در آوريل 2001 نيز، شوراي اقتصادی ـ اجتماعی سازمان ملل(UNECOSOC )، تصميمی اتخاذ كرد كه بر اساس آن، نقش و اهميت آموزش کمک­‌های اولیه و هم‌چنين وسايل کمک­‌های اولیه همراه با توصيه­‌های لازم برای استفاده كنندگان از جاده­‌ها و خيابان‌­ها مشخص و پررنگ شود. اين تصميم در تمام كشورهای عضو از سال 2003 لازم الاجرا بوده است.

اين برنامه نتيجه همكاری و مشاركت بسيار نزديک ميان فدراسيون اروپايی قربانيان حوادث ترافيكی، سازمان جهانی صليب سرخ و هلال احمر بوده است. در آموزش کمک­‌های اولیه به جز رانندگان عادی وحرفه‌ای می‌توان ساير گروه‌های مردم مانند: كودكان‌، دوچرخه سواران‌، موتورسيكلت‌رانان و رانندگان تاكسی را  نيز در نظر داشت .

استانداردهای کمک­‌های اولیه

آموزش به منظور حمايت و نجات زندگی انسان‌ها، سازمان­‌ها و بنيادهای بين‌المللی را به مشاركت عملی واداشته است. اين آموزش با ايجاد آگاهی و گسترش خلاقيت از طريق پوشش رسانه‌­ای، برگزاری دوره­‌های آموزشی به صورت حضوری يا غير حضوری بر پايه سيستم آموزش الكترونيكی و با استفاده از سي ـ دی و اينترنت، كامل می‌شود.

آموزش کمک­‌های اولیه را مي‌­توان در فعاليت­‌های گروهی نيز جای داد. البته اساسی‌­ترين نكته در مورد اين آموزش اين است كه در ارائه آن بايد به شرايط محلی، آداب و رسوم و ظرفيت­‌های هر منطقه توجه داشت و احترام گذاشت.

به علاوه، آموزش مردم به طوری كه از عهده كمک به مجروحان تصادفات رانندگی برآيند، بايد حاوی اطلاعات زير باشد:

ـ  بايد موارد مورد آموزش در فواصل مختلف دوباره يادآوری و تمرين شوند.

 ـ بايد پوشيدن لباس­‌های رفلكتيو براي ديده شدن در شب، استفاده ازكلاه ايمنی، بستن كمربند ايمنی، رعايت سرعت مجاز و رانندگی نكردن بعد از نوشيدن مشروبات الكلی، به طور مرتب مورد تاكيد قرارگيرد.

ـ بايد در صحنه حادثه، ايمن  و حمايت‌گر عمل كرد. يعنی بايد از تصادفات بيشتر جلوگيری كرد و ريسک آن را برای امدادگران به حداقل رساند و در مورد ايمنی خود و نيز ايمنی مجروحان حادثه و ساير عابران نيز مطمئن شد.

ـ بايد موضوع حادثه  را به اورژانس و پليس گزارش كرد، اطلاعات مربوطه را داد و توصيه‌های لازم را اجرا كرد.

ـ بايد آموخت وقتی كه ضرورت ايجاب می‌­كند چگونه يک مجروح را  از جای خود حركت داد.

ـ بايد وضعيت جسمانی مجروح را ارزيابی كرد. يعنی علائم حياتی، ميزان هوشياری، وضعيت گردش خون و تنفس كنترل شود و هم‌چنين نيازهای روانی كه می‌تواند تاثيرگذار باشد، حتی‌الامكان برآورده ساخت.

ـ بايد چگونگی مواجهه با خونريزی، ناهوشياری، شوک  و شكستگی استخوان را آموخت .

 ـ  بايد به شخص مجروح امكان داد تا رسيدن نيروهای امداد، در وضعيت راحتی قرار داشته باشد.

 ـ بايد شرايط را زير نظر داشت و با حمايت­‌های روانی، روحيه مجروح را حفظ كرد.

ـ بايد  قادر بود كه ضمن نظارت بر شرايط روحی و روانی شخص مجروح، كمک‌های مورد درخواست را نيز پيگيری كرد.

جعبه کمک­‌های اولیه

از موارد اصلی و اساسی كه هميشه بايد همراه رانندگان باشد، جعبه کمک­‌های اولیه است. در اين جعبه بايد وسايلی باشد كه بتوان با استفاده از آن‌ها بصورت كاملا مطمئن:

ـ خونريزی‌های خارجی را كنترل كرد.

ـ شكستگی‌ها را ثابت نگه داشت .

ـ از كاهش دمای بدن قربانی و دچار شوک شدن او جلوگيری كرد.

ـ از جراحت‌ها مراقبت كرد.

ـ پيام اعلام خطر نوشت.

ـ روشنايی لازم را ايجاد كرد.

اين تذكرات نيز ضروری است كه:

ـ وسايل کمک­‌های اولیه بايد در يک جعبه محكم جای داده شده و قابل ديدن باشد.

ـ جزوه راهنما شامل مراحل کمک­‌های اولیه و شماره تلفن‌های مراكز امدادی بايد در اين جعبه باشد.

ـ علاوه بر همه موارد قبلی به همراه داشتن يک وسيله هشداردهنده (مانند مثلث قابل ديدن) می‌تواند ساير رانندگان را متوجه موقعيت كرده و از تصادفات بيشتر جلوگيری كند.

آموزش کمک­‌های اولیه

بسياری از موسسات مانند صليب سرخ جهانی و هلال احمر، آموزش کمک­‌های اولیه را سازماندهی می‌کنند. به عنوان مثال در كشور غنا، رانندگان تاكسی براي دريافت مجوز كار بايد دوره آموزشی کمک­‌های اولیه را گذرانده باشند. تحقيق انجام شده‌­ای نشان می‌دهد كه 61% آنان در سال اول از مهارت خود استفاده كرده‌اند. سازمان صليب سرخ تايلند نيز اخيرا يک مركز آموزش کمک­‌های اولیه تاسيس كرده است كه آموزش رانندگان تاكسی و اتوبوس و ساير گروه‌­های مردم را به عهده دارد. مراكز مشابه نيز در بلغارستان، تونس، يمن و ساحل عاج وجود دارد. پليس و ماموران آتشنشانی كره جنوبی، اكوادور و اسلوونی نيز اين آموزش را می‌بينند. درآلمان و نپال، كودكان در سنين مختلف آموزش کمک­‌های اولیه را می‌­بينند.

علاوه بر صليب سرخ و هلال احمر بعضی از  شركت‌های بزرگ نفتی و شركت‌های حمل و نقل محلی در كشور‌های فيجی، فيليپين و گامبيا از برنامه آموزش کمک­‌های اولیه حمايت می‌كنند.

  در بوسنی و هرزگوين، هنرجويان رانندگی از نظر قانونی موظف هستند قبل از اين‌كه گواهينامه رانندگی بگيرند، گواهينامه آموزش کمک­‌های اولیه را كسب كنند. اغلب كشورها پست­‌های امدادی در جاده‌­ها و بزرگ راه‌ها مستقر كرده‌­اند. مثلا در ايران و ويتنام پست­‌های دائمی امدادی در جاده‌ها مستقر شده است. در توگو، 90 پست امدادی در طول تابستان باز می­‌شوند. در تونس، عربستان سعودی، بوليوی و فيليپين پست­‌های امدادی ويژه در مدت برگزاری آيين­‌های مذهبی در جاده­‌ها مستقر می‌­شوند. در بعضی از كشورها نيز تعدادی از پمپ بنزين­‌ها به عنوان پست امدادی مورد استفاده قرار می‌­گيرند.

اتحاديه اروپا از فعاليت‌های مبتنی بر آگاهی‌بخشی در زمينه کمک­‌های اولیه به منظور تشويق شهروندان اروپايی براي يادگيری و دانستن آن‌چه كه بايد در هنگام وقوع يک تصادف انجام دهند، حمايت می‌كند. صليب سرخ اروپا، دو برنامه فعاليت برای ارتقا ميزان پيشگيری از حوادث در هنگام رفت و برگشت به مدرسه را سازماندهی كرده است. در كاستاريكا، صليب سرخ يكی از اعضای شوراهای محلی ايمنی جاده‌­ای است و در جمهوری چک، صليب سرخ يكی از اعضای شورای ملی ايمنی جاده‌­ای است.

خيلی از كشورهای جهان نيز 9 سپتامبر يعنی روز جهانی کمک­‌های اولیه را با تمركز و تاكيد بر ايمنی در رانندگی برگزار می‌كنند.

  زهرا محمدی پیکر ـ انجمن حاميان سفر ايمن

کمک‌های اولیه 1 کمک‌های اولیه 2

زهرا محمدی پیکر
0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback)‌های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها