سیزدهمین دوسالانه‌ی استانبول با عنوان “مامان، من بربر هستم؟” ـ برگرفته از شعری از لاله مولدور، شاعر ترک ـ از ۱۴ سپتامبر تا ۱۰ نوامبر ۲۰۱۳ توسط بنیاد فرهنگی و هنری استانبول(IKSV)، و پشتیبانی شرکت کاک هولدینگ برگزار می‌شود.
فولیا اِردِمسی، گردآورنده‌ی این دوسالانه، در نشستی خبری که در استانبول برگزار شد، عنوان و چارچوبِ دوسالانه را اعلام کرد. به بیانِ او توجه اصلی این نمایشگاه مفهومِ عرصه‌ی عمومی به عنوان محلی برای تعاملات سیاسی[1] خواهد بود. این مفهوم چالش برانگیز، چارچوب مناسبی است برای تولید ایده‌ها و گسترش آثاری که شکل‌های معاصر دموکراسی را به پرسش می‌گیرند و به مخالفت با مدل‌های اخیر سیاست‌های اقتصادی‌مکانی[2] برمی‌خیزند، آثاری که ارائه‌ی مفهومی دقیق از تمدن و بربریت را مشکل می‌دانند و از همه مهم‌تر نقش هنر را در این زمینه برجسته می‌کنند.
اِردِمسی در پاسخ به این که احیای مفهوم “بربر” در جامعه‌ی معاصرِ ما، تا چه اندازه به عنوان بازتابی از “دیگری مطلق”[3] است، به توانایی و ظرفیت هنر برای پدیدآوردن موقعیت‌ها و ذهنیت‌های نو اشاره کرد. به باور او این وضعیت‌های جدید می‌توانند، از طریق متزلزل کردن گفتمان‌های غالب، فضایی برای هنرمندانی که به حاشیه رانده شده‌اند خلق کنند.
سیزدهمین دوسالانه‌ی استانبول به منظورِ ایجاد امکانی برای بازاندیشیِ مفهوم همگانیت[4] از ساختمان‌های عمومی، که به علت تغییر شکلِ شهر به طور موقت خالی شده‌اند؛ برای نمایش آثار استفاده خواهد کرد: مکان‌هایی مانند دادگاه‌ها، مدرسه‌ها، ساختمان‌های ارتش، دفاتر پست، ایستگاه‌های قطار، انبار‌های صنعتی، کارخانه‌های سابق کشتی‌سازی و از همه مهم‌تر میدان تقسیم و پارک گِزی. هم‌چنین محله‌ایی که از مشخصه‌های رایج شهری شدن هستند، مثل فروشگاه‌های بزرگ، هتل‌ها و برج‌های مسکونی-اداری، برای این نمایشگاه در نظر گرفته شده‌اند.
مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها، کارگاه‌ها، سمینارها و اجراها که به عنوان بخشی از این دوسالانه معرفی شده‌اند؛ از ماه فوریه آغاز شده که اولین رویداد آن، با عنوان “شهر را عمومی سازیم”[5] ، بر دگرگونی شهریِ جاری استانبول متمرکز بود.
