بد نیست گاهی با مشکلاتِ شهری کشورهای دیگر هم آشنا شویم. تهران تنها شهر عجیب دنیا نیست. با شبگار همراه شوید و از این ایدهی جالب لذت ببرید. به نظرِ شما این کتابخانهها در تهران میتوانند باشند؟
به اشتراک گذاشتن کتاب با همسایهها: چه فاجعهای!
جنایت، بیخانمانی و زیربنای زوال یافته، مشکلاتیاند که همچنان در تقریبا همه جای آمریکا وجود دارند. اما جدیدا در دو شهر آمریکا در مورد یکی از بزرگترین مشکلات این کشور، بیشتر سختگیری به خرج دادهاند: مجموعه کوچک کتابخانههایی که شهروندان میتوانند در آن کتابهایشان را با دیگران سهیم شوند.
در «لس آنجلس» و «شریوپورت»، ماموران به صاحبان این کتابخانههای خانگی که کتاب به امانت میدهند، گفتهاند که کارشان در تناقض با قوانین شهری است و از آنان خواستهاند که یا مجموعه کتاب کوچکشان را برچینند و یا آن را به جای دیگری منتقل کنند.
در لس آنجلس، یک بازرس شهری به «پیتر کوک» که با نام «پیتر مکنزی» فعالیت میکند و همسرش «لیلی فلندرز» که یک نویسنده است، گفت که کتابخانه پیادهرویی آنها یک مانع و سد راه است. آنها یک هفته فرصت داشتند که کتابخانه را از سر راه بردارند و در غیر این صورت مجبور به پرداخت جریمه بودند. همه اینها بعد از دریافت یک نامه اتفاق افتاده بود. آنها نامه ای پیدا کرده بودند از طرف «یک همسایه که از شما و بچههایتان متنفر است». نامه روی کتابخانهشان گذاشته شده بود و به آنها میگفت که «یا بساطتان را جمع کنید و یا ماموران این کار را خواهند کرد.»
این زوج نمیپذیرند کتابخانه را جمع کنند یا به جای دیگری ببرند. پیتر کوک به «تایمز» میگوید که او از این «غول متعصب و نادان» شهر لسآنجلس اطاعت نمیکند. غولی که وحشیانه چماقش را میگرداند تا چیزی را نابود کند که شهر و فضای همسایگی را تبدیل به مکان بهتری کرده است.
یک سخنگوی عضو انجمن شهرداری به نام «پائول کورتز» اعلام کرد که یک شانس وجود دارد برای اینکه کتابخانه باقی بماند، آنهم اینکه صاحبان آن مجوزی داشتند که بودجة هنری شهر میتوانست هزینهاش را بپردازد.
موقعیت مشابهی برای یک شهروند در شریوپورت اتفاق افتاد. شهرداری نامهای توقیفی به صاحبان یک کتابخانه آزاد کوچک فرستاد. به «ریکی» و «ترزا» صاحبان کتابخانه، گفته شد که میتوانند درخواستی داده و پروندهای تشکیل دهند که مجوز گرفته و کتابخانهشان را حفظ کنند، اما 500 دلار برایشان هزینه خواهد داشت.
شهروندان «لوئیزیانا» مرعوب این بازی نشدند. هنرمندی به نام «کاترین آشر» کتابخانهی موقتی بیرون خانه خود قرار داد و به تایمز گفت :«من این کار را در همبستگی با «ریکی» انجام دادم. من در واقع میخواهم به «کمیسیون برنامهریزی متروپولیتن» بگویم که گورشان را گم کنند.»
شهروند دیگری از شریوپورت به نام «کریس ردفورد» عملی مشابه انجام داد و گفت:«من کتابهایم را آنجا گذاشتهام که فقط نشان دهم از کتابخانههای کوچک آزاد در هرکجا و آنچه که آنها به خاطرش ایستادهاند، حمایت میکنم.»
با این حال «اجرتونی»ها ممکن است بتوانند مهلتی بگیرند. یک عضو انجمن شهرداری شریوپورت به روزنامه گفت که «طرحی مورد بررسی قرار گرفته که کتابخانههای کوچک و آزاد موجود را از قوانین منطقهای معاف کند»
این وضع ادامه دارد تا ببینیم چگونه برای وضعیت این دو شهر تصمیم گرفته میشود و اینکه چه شهرهای دیگری ممکن است در این معضل روبهرشد سهیم شدن کتابهای محبوب مردم با همسایههایشان، به لس آنجلس و شریوپورت بپیوندند.