توسط: Jimmy Stamp
آپارتمانی که زمانی محل سکونت نویسندهی “بینوایان” بود اکنون موزهای است که به زندگی این نویسندهی پاریسِ قرن نوزدهم اختصاص داده شده است.
در طول سفر اخیر به پاریس، از آپارتمان سابق ویکتور هوگو، شاعر، رماننویس، نمایشنامه نویس، و اینگونه که اکنون به نظر میرسد، طراح داخلی دیدن کردم. آپارتمان واقعشده در Place Des Vosges از سال ١٨٣٢ تا ١٨٤٨ خانهی هوگو بوده و امروز موزهای مخصوص به نویسندهی “بینوایان” و “گوژپشت ناتردام” است. طی این ١٦٥ سال، یعنی از زمانیکه هوگو این خانه را ترک، و جلای وطن کرد، آپارتمان او بارها بازسازی شده و اکنون بر اساس باز جمعآوری گفتههای شخصی که کف خانهی او را برق میانداخته است، به صورت ترکیب عجیبی از همهی خانههای محل سکونت هوگو در فرانسه تجدید بنا شده است. درست خواندید، کسی که کف خانه را برق میانداخته است! چه کسی نقشه و طرح خانه را بهتر از فردی که کارش راه رفتن در میان طرح و ترکیب آن بوده، میتواند به یاد آورد؟
Place des Vosges در شهر پاریس. محل اقامت ویکتور هوگو برای ۱۶ سال. (تصویر: Beckstet توسط Wikimedia Commons)
این مکان شگفتانگیز، تصویری از زندگی هوگو را، نه تنها در زمانی او که در پاریس به سر میبرده بلکه آن در دورههای زمانی مختلف باز مینمایاند.
بهعنوان نمونه سالن “Le Salon Rouge” را در نظر بگیرید:
اتاق قرمز برای بازگرداندن فضای حاکم بر آپارتمان در زمان حیات هوگو در آنجا مبلمان شده است. اگرچه، در واقع این فضای یک پارچه از دو اتاق غذاخوری و سرسرای خانه تشکیل میشده است. اتاقخواب هوگو در آپارتمان واقع در Place des Vosges در سمت راست آن قرار دارد و طراحی کنونی آن از طراحی اتاقخواب هوگو در محل اقامت دیگر او، محل فوت هوگو در سال ١٨٨٥، در130 Avenue d’Eeylau گرفته شده است.
سالن Le Salon Rouge در آپارتمان شهر پاریس هوگو (تصویر: E. Emo et St. Piera توسط Maisons de Victor Hugo)
در سرتاسر خانه، طراحیها، نامهها، ویرایش اولیهی کتابها و مبلمان سفارشی ساختهشدهی هوگو به نمایش گذاشته شده است. اینطور که به نظر میرسد، هوگو تکههای مختلف یک وسیله را به نجاران متفاوت سفارش میداده و در نهایت با ترکیب آنها یک جسم واحد ساخته میشده است. نتیجهی این ترکیبها سبک گلچین شدهی مختص او را بیان میکند، میز تحریر او سندی بر این مدعاست، این میز گویا بهوسیلهی یک میز استاندارد و یک میز چایخوری در جهت و هماهنگی با عادات و بی قاعدگیهای صاحب خود ساخته شده است.
آپارتمان پاریس هوگو که در آنِ واحد، محلی حقیقی و نیز غیرحقیقی است، واحد مشترک شرلوک هولمز و جان واتسون در لندن را به یاد من میآورد، خانهی شمارهی 221 در خیابان بیکر، یک خانهی افسانهای در یک شهر حقیقی که واقعیتی را در یک آدرس افسانهای در همین شهر حقیقی و در نزدیکی آدرس حقیقی خانهی افسانهای به وجود آورده است! ماجرا ازاین قرار است که موزهی شرلوک هولمز در سال ١٩٩٠ میلادی در ساختمان ٢٣٩ خیابان بیکر افتتاح شد، اما پس ازآنکه ساختمان واقع در شمارهی ٢٢١ خیابان بیکر هرروز با انبوهی نامهی نوشتهشده برای هولمز مواجه میشد، و با مکاتبات و هماهنگیهای بسیار در نهایت در سال ٢٠٠٢ موفق به تغییر پلاک به ب٢٢١ شد، بااینکه همچنان این ساختمان در میان دو پلاک ٢٣٧ و ٢٤١ قرار دارد.
اتاقخواب ویکتور هوگو. میز تحریر او در سمت چپ مشاهده میشود. (تصویر: Requillart توسط Maisons Victor Hugo)
آپارتمان هوگو مانند خانهی هولمز یک حقیقت ساکن بر خیال است که تلاش میکند جوهرهای از مستأجر پرآوازهاش را در فضای بازتولید شده بر اساس مستندات تاریخی به مخاطب ارائه کند. البته، برخلاف هولمز، ویکتور هوگو شخصیتی در دنیای حقیقی است و بنابراین روایات قابل استناد و البته الهامبخش بیشتری از یک عمر کار و تغییر سلیقهی شخصی او در طی زندگیاش وجود دارد، روایاتی که بررسی زندگی هوگو را بیشتر جذاب و چالشبرانگیز میکند. موزهای مانند موزهی Maison de VictorHugo، تصویری از تمامی ادوار زندگی ساکن این ساختمان را، و نه تنها یک مقطع را، به نمایش میگذارد، تصویری به شیوهی امپرسیونیستی در جهت حفظ هوگو در زمان معاصر.
Le Salon Chinois روایتگر دوران زندگی هوگو در تبعید و نشان دهندهی سلیقهی پر زرقوبرق و آراستگی بیشازحد او در دکوراسیون و تزیینات است. (تصویر: Françoise Cochennec توسط Maisons de Victor Hugo)