مجموعه زمزمه اثر ریچارد بارنز(Richard Barnes) ، بیشتر شبیه آثار هنری انتزاعی است تا عکاسی از طبیعت. اما بیشتر دقت کنید، می‌بینید که آن اشکال تیره و عجیب در واقع گله‌های در هم فشرده‌ی سار هستند، در چهره‌بندی‌های منحصر به فردی که پروازها سارها را خاص می‌کند.
دانشمندان هنوز نمی‌دانند چرا سارها این اشکال باشکوه را می‌سازند، اگرچه پیشگیری از حمله مهاجمین اصلی‌ترین نظریه در این زمینه است، یا این‌که چطور هر ساری می‌تواند کاملا هماهنگ با هزاران سار دیگر بچرخد، اما با کمک تحلیل تصویر بسیار پیشرفته و مدل‌های محاسباتی، کم‌کم درک می‌کنند که سارها چطور می‌توانند این رفتار گروهی پیچیده را اجرا کنند. تا به حال به این نتیجه رسیده‌اند که این الگوهای پروازی با معادلاتی که از ترکیب فیزیک و بیولوژی ساخته می‌شوند بهتر از هرچیز دیگری قابل توجیه است، در سال 2010 مجله غریب نوشت:
تحلیل ریاضی از پویایی گله‌ها نشان می‌دهد که چطور حرکت هر سال متاثر از حرکت تمام سارهای دیگر است، و برعکس. مهم نیست یک گله چقدر بزرگ است، یا دو پرنده در دو سمت مخالف گله باشند. انگار هر سار مفرد به همان شبکه متصل است…
بارنز که این پرواز را در حومه‌ی رم ثبت کرده است، در نمایشگاه اخیرش کاری به علم این پروازها ندارد، به جای مباحث علمی متمرکز است روی زیبایی غریب و نفس گیرشان. گله‌های سار در فضا شناورند، و غوطه‌وری آن‌ها ضمن آشنایی زدایی از زندگی جانوران، نمایان‌گر پیوند هنر و طبیعت هم هست. این عکس‌ها الان در نیویورک، گالری فولی در حال نمایش هستند.
