ایناک تامپسون (Enoch Tompson) معروف به ناکی (Nucky)، در آخرین شب قبل از منع مصرف مشروبات الکلی در ایالات متحده آمریکا (Prohibition In The United States)؛ در انجمن زنان مخالف مصرف مشروبات الکلی به عنوان خزانه‌دار شهر آتلانتیک سیتی سخنرانی پر شوری به طرفداری از این قانون انجام می‌دهد. به محض به پایان رسیدن سخنرانی به سالن بزرگ شهر می‌رود تا به همراه دیگر بزرگان شهر به عنوان صاحب‌اختیار آتلانتیک‌سیتی؛ شب آخر آزادی مصرف مشروب را جشن بگیرند. و این شروع داستان قهرمان امپراتوری پیاده‌رو است، کسی که نخواهد توانست تا به پایان نیمی گانگستر و نیمی سیاستمدار باقی بماند. .
مهم‌ترین خصوصیت سریال امپراتوری پیاده‌رو این است که تولید شبکه کابلی HBO (Home Box Office) است. این شبکه در حال حاضر مهم‌ترین شرکت تولید کننده سریال در جهان است. از دیگر سریال‌های ساخته شده توسط این شرکت می‌توان به Game Of Throne ، The Wire، Six Feet Under ، True Blood و Entourage اشاره کرد که هر کدام به تنهایی ژانری را رهبری می‌کنند. دو تن از تهیه‌کنندگان سریال امپراطوری پیاده‌رو؛ مارتین اسکورسیزی (martin Scorsese ) و مارک والبرگ (Mark Wahlberg) هستند که پیلوت (Pilot) (قسمت اول فصل اول) را اسکورسیزی خود کارگردانی کرده است.
داستان سریال در سال‌های دهه 20 امریکا در شهر آتلانتیک‌سیتی می‌گذرد. در زمان منع مصرف مشروبات الکلی؛ دورانی که به ظهور پدیده گانگستریسم در آمریکا منجر شد. ناکی تامپسون خزانه‌دار، رئیس گانگسترها؛ مسئول قاچاق مشروبات الکلی و صاحب اختیار آتلانتیک‌سیتی است. ناکی برخلاف گانگسترهای هم دوره‌اش در کلان شهرهای آمریکا؛ مانند آل کاپون و لاکی لوچیانو، اعتقادی به خشونت ندارد. فقط زمانی به خشونت دست می‌زند که مجبور باشد. او همیشه درگیر با سیاستمداران، همکاران، ماموران قانون و بیشتر از همه با خانواده‌اش است. بازیگر نقش ناکی، استیو بوشمی(Steve Buscemi) است که بارها برای ایفای این نقش برنده جوایز مختلف شده است .شاید استیو بوشمی را به خاطر داشته باشید با نقش کوتاهش و عجیبش در دسپرادو (Desperado , 1995)، آقای صورتی در سگ‌های انباری (Reservoir Dogs , 1992) و یا دزد ناشی فارگو(Fargo , 1996)، اما او در این سریال به کمال رسیده است و به اعتراف برخی کارشناسان بهترین نقش تمام عمرش را آفریده است. او برای ایفای نقش ناکی تامپسون نامزد 2 و برنده 1 جایزه گلدن گلاب شد.
داستان این سریال را ترنس وینتر (Terence Winter) خالق آن، براساس زندگی ایناک ال جانسون (Enoch L. Johnson) گانگستر و سیاستمدار ساکن آتلانتیک سیتی از روی فصلی از کتاب امپراتوری پیاده‌رو (Boardwalk Empire: the birth, high times, and corruption of Atlantic City.) نوشته نلسون جانسون (Nelson Johnson) اقتباس کرده است. ایناک جانسون از دهه 1910 تا سال 1941 صاحب‌اختیار شهر آتلانتیک سیتی بود. ترنس وینتر یکی از تهیه‌کنندگان سریال The Sopranos بوده و خلق امپراتوری پیاده‌رو اولین کار بزرگ اوست.
سریال ما را به دهه 20 و 30 آمریکا می‌برد، زمانی که کسانی مانند آل کاپون (Al Capone) و دیلینجر (John Dillinger) به عنوان مبارزین با سیستم سرمایه‌داری امریکا مورد تحسین مردم بودند؛ دوران اوج رکود اقتصادی. مردمی که قهرمانان خود را در فیلم‌های هالیوودی آن زمان مانند دشمن مردم (The Public Enemy , 1931) صورت زخمی (Scarface , 1932) می‌دیدند. اما گانگسترها در این سریال نه برتر از مردم عادی هستند و نه پست‌تر، آن‌ها فقط از شرایط به نفع خود استفاده کردند. منع مصرف مشروبات الکلی برای مدتی به تعدادی از مردم اجازه داد که با قاچاق این کالا به ثروت‌های هنگفت برسند. هرچند که بسیاری از این به اصطلاح گانگسترها در همان سال‌ها یا سال‌های بعد و در پی آزاد شدن مشروبات الکلی به دست قانون گرفتار شدند، اما نطفه اولیه جرایم سازمان‌یافته نیز در همین سال‌ها ریخته شد. به غیر از امپراتوری پیاده رو شاید بهترین فیلمی که می‌تواند آن سال‌ها را به تصویر بکشد؛ تسخیرناپذیران (The Untouchables , 1987) ساخته برایان دپالما (Brian De Palma) است.
طراحی صحنه و لباس همان‌طور که از اسکورسیزی انتظار می‌رود، چشمگیر و زیباست. آتلانتیک‌سیتی دهه 20 بازسازی شده به همراه دکورهای عظیم و صحنه‌هایی با شمار زیادی سیاهی لشکر که به خوبی تماشاگر را به حال و هوای آن سال‌های آمریکا می‌برد. (البته ما ایرانی‌ها رو که به هیچ جا نمی‌بره، جز به مقابل صفحه تلویزیون و فیلم‌هایی که از اون دوران دیده‌ایم.)
کاربران سایت IMDB به این سریال امتیاز 8.5 داده اند. درجه سنی این سریال برای تماشاچیان آن TV-MA است؛ یعنی برای تماشاگران زیر 18 سال مجاز نیست. حاصل این سریال برای سازندگان آن 38 جایزه و 72 نامزدی از جشنواره‌ها و مراسم مختلف در آمریکاست.
تا به حال 3 فصل 12 قسمتی از این سریال پخش شده و فصل چهارم آن در حال پخش است .
لینک نقد سریال در نیویورک تایمز
نقد کتاب امپراتوری پیاده رو در تلگراف
لینک نقد سریال در سایت متاکریتیک
مطالبتون درباره ی سریال ها واقعا عالیه. جای دیگه پیدا نمیشه اینا….
خیلی ممنون از تعریفتون ، امیدوارم بتونیم تو مطالب بعدی هم همینجوری درست پیش بریم .
خیلی وقت بود دنبال یه سریال خوب می گشتم. فکر کنم بتونم از این پیشنهاد شما استقبال کنم.
مرسی
خواهش می کنم ، حتما ببینید ، اینجا ما سریال و فیلم بد به شما معرفی نمی کنیم
و متشکرم از اعتمادتون
سلام وتشکر از مطالب خوب و …..
میخواستم سریال های جنایی معمائی رو بهم معرفی کنید مثل True.Detective
بازم ممنون
بسیار ممنون از این مقاله خوب. «پیاده‌رو» در عنوان سریال به جا / موضوع خاصی اشاره می‌کنه؟