یک نکته ظریف؛ کار را به کاردان باید سپرد

۴ آذر ۱۳۹۲ | ۱۱:۲۷
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 4 دقیقه

FootballSaheli-3-9-92

یک نکته ظریف؛ کار را به کاردان باید سپرد

در گذشته­ای نه چندان دور (و حتی دور) و یا حتی نزدیک (همین دو سه سال پیش) تصور این پیروزی­ها برای ورزش ایران محال بود. ما که هرچه با دوستان فکر کردیم به نتیجه­ای نرسیدیم، تا به حال تیم ملی فوتبال ایران در هیچ رشته­ای مقام قهرمانی جهان را به دست نیاورده بود، چه در رده­های سنی مختلف و چه در انواع و اقسام فوتبال از فوتبال دستی گرفته تا چمنی و سالنی و ساحلی. برای اولین بار تیم فوتبال ساحلی ایران در جامی به نام جام بین قاره­ای که در آنسوی آبهای خلیج فارس در کشور همسایه و نه چندان دوست امارات برگزار می­شد، با شکست تیم­های روسیه، برزیل، ایتالیا، امارات و باز هم روسیه در فینال، توانست جام قهرمانی را بالای سر ببرد. به جمله توجه فرمودید: «برای اولین بار در تاریخ».

شاید عده­ای از دوستان ـ که تخصصشان ضد حال بودن است ـ  بگویند که «ای بابا قهرمانی تو این جام الکیا خوشحالی نداره»، اما من خدمت این دوستان عرض می­کنم که این جام (نه دقیقا)، اما مشابه همان جامی است که چندین ماه پیش تیم فوتبال برزیل با شکست دادن اسپانیا با نتیجه 3 بر صفر به دست آورد. مطمئن باشید که تیم­های فوتبال ساحلی برزیل و روسیه و ایتالیا با تمام توان در این جام شرکت کرده بودند و قطعا پیروزی در این جام برای همه­ تیم­ها مهم بود. اگر مهم هم نبود، قطعا برزیلی ها از باختن به ایران خوشحال نشدند؛ برزیلی ها به کنار، روس ها که دو بار باختند! نکته قابل تامل در این مسئله اظهار نظر رئیس فدراسیون فوتبال بود که گفت پولی برای پاداش به ساحلی­بازان نداریم. در جواب باید گفت، دست شما درد نکند. برخی چیزها را بلند بلند هم نگویید کسی ناراحت نمی­­شود! بالاخره فدراسیون فوتبال اقلا چند تا تردمیل که میتوانست جفت و جور کند و کادو بدهد!

اما در حال حاضر موضوع صحبت ما فقط فوتبال ساحلی نیست، با کمی دقت می­توان نشانه­های پیروزی را نه فقط در فوتبال ساحلی بلکه فوتبال روی چمن و مخصوصا والیبال دنبال کرد. پس از سال­ها تیم فوتبال ایران با دو پیروزی پی در پی مقابل تیمی که روزگاری چهارم جهان شده بود و بدون حضور در هیچ بازی پلی­آفی به جام جهانی راه پیدا کرد. دوباره به روزگاری بازگشتیم که نه تنها تیم­هایی مانند لبنان و تایلند به زنگ تفریحی برای ما تبدیل شده­­اند، بلکه خودمان هم کم کم باورمان می­شود که می­توانیم در جام جهانی از گروه­مان صعود کنیم (رویاپردازی بیشتر از این فعلا به صلاح نیست). آخرین باری که تیم ملی فوتبال ایران پنج شش بازی پشت سر هم را برده باشد یادتان می آید؟!

و اما از والیبال هرچه بگوییم کم گفتیم، پیروزی­های تیم ­ملی والیبال ایران در مقابل تیم­هایی مانند آمریکا، ایتالیا و کوبا که روزگاری برایشان زنگ تفریح بودیم، غرور ملی­مان را قلقلک که نه، با مشت به تحرک وا می­دارد. ساعتی پیش تیم والیبال ایران با پیروزی مقابل ژاپن(پیروزی که چه عرض کنم، له و لورده کردن ژاپن)، میزبان بازی­های جام بین قاره­ای به مقام چهارم جهان دست پیدا کرد و اکنون در والیبال به لحظه­ای رسیده­ایم که قهرمانی جهان نقطه­ای دست نیافتنی نیست، کسی چه می­داند شاید سال آینده در لیگ جهانی. بالاخره با بردن برزیل تنها دو ست دیگر فاصله داشتیم.

خبرهای خوب از جنوب و شرق و غرب به طرف ما سرازیر است، از ژنو خبر رسیده که بعد از سال­ها تلاش بالاخره توافقنامه­ای در زمینه فعالیت هسته­ای میان ایران و کشورهای صاحب قدرت در جهان (موسوم به 1+5) امضا شد، توافقنامه­ای که در آن حق غنی­سازی ایران به رسمیت شناخته شده است(دروغ و راستش گردن اونایی که گفتن) که نتیجه­ آن برداشته شدن حداقل قسمتی از تحریم­های جامعه جهانی علیه ایران است که باعث رونق اقتصادی و بهبود شرایط معیشتی مردم خواهد شد و شاید این دلیلی شود تا سال آینده وقتی تیم­ملی فوتبال ایران در جام­جهانی خوش درخشید، کفاشیان از کمبود پول صحبتی نکند.

این نکته که در فوتبال ساحلی اکتاویو مربی برزیلی بعد از دو سال، کیروش در فوتبال بعد از سه سال، ولاسکو در والیبال بعد از سه سال  و جواد ظریف تنها در 3 ماه به این موفقیت­ها رسیدند ، ثابت می­کند که کار را باید به کاردان سپرد. ظاهرا شکست های ما نه ذاتی بوده اند، نه حق ما بوده اند، نه سرنوشت ما، تنها نتیجه انتخاب های غلط ما بوده اند. انتخاب هایی که اقلا در حوزه ورزش اصلاحشان چندان سخت نیست. امیدواریم آقای خاص کشتی فرنگی به تیمش برگردد، مربیان زبده و به روز برای تیم ملی بوکس انتخاب شوند، شنا و دو میدانی ایران دگرگون شوند و … . امیدوار بودن حس خوبی است، حتی اگر به قول دوستان ضد حال ساده انگارانه باشد.

بهزاد طالبی
0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
1 دیدگاه
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback)‌های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها
امیر
10 سال قبل

امیدواریم :)))))