کودکان جنگجو در رینگ

۱۶ مهر ۱۳۹۲ | ۰:۴۱
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 3 دقیقه

ساندرا هوین(Sandra hoyn) عکاس، در سال 2011 در تعطیلات به تایلند سفر کرده بود که تصادفا از مسابقات موآی تای در نزدیکی بانکوک باخبر شد. موآی تای را به «رزم هشت عضو» هم می‌­شناسند چرا که در این مبارزه دو دست؛ دو پا؛ دو زانو و دو آرنج به کار می­‌روند. موآی تای ورزشی بسیار خشن و دشوار است و مبارزین حرفه‌­ای معمولا دچار مصدومیت‌­های سخت می‌شوند. ورزشی که شاید به اسم تای بوکس هم بشناسیدش.

اما آن‌چه هوین را غافلگیر کرد خود این ورزش نبود؛ جنگجویانش بودند. کودکانی حتی شش ساله وسط رینگ بودند و با هم می‌­جنگیدند. او فورا با مربیان و کودکان برای عکاسی از مسابقات تماس برقرار کرد و نام این مجموعه را «کودکان جنگجو» گذاشت.

اگرچه در آغاز به خاطر مشکل تفاوت زبان کمی کار کردن برای هوین سخت بود؛ نهایتا توانست چهار هفته را با بچه‌­ها در خانه؛ محل تمرین و مسابقات بگذارند. او فارغ‌التحصیل عکاسی از دانشگاه علوم کاربردی هامبورگ در آلمان است و حدود ده سالی هست که در حین سفرهایش عکاسی می­‌کند. او تلاش می‌­کند به فرهنگ­‌های محلی نزدیک شود و سری عکس­‌های زیادی را در آسیای جنوب شرقی گرفته است؛ مثلا مجموعه عکسی در مورد قاچاق انسان.

او در مورد کارش در ای.میلی به یک مجله می­‌گوید: «من احساس می‌کنم باید نشان داد که در جهان چه می‌گذرد و آدم‌ها در چه شرایطی زندگی می‌کنند.گاهی برایم سخت می‌شود که فاصله روزنامه نگاری‌ام با موضوع را حفظ کنم. بسیاری از قهرمانان داستان‌هایم دوستان من می‌شوند؛ این دوستی از یک طرف به داستان کمک می‌کند و از طرف دیگر بی‌طرف ماندن را سخت می‌کند. باید مدام به خودم یادآوری کنم که فقط یک دوست نیستم؛ یک عکاس خبری هم هستم.»

هوین می‌گوید اگرچه بسیاری از دیدن تصاویر این کودکان غافلگیر شدند اما در تایلند امری است عادی؛ و دیدن خردسالان در حال تمرین موآی تای روزمره است. بیشتر خانواده‌­ها برای فرار از فقر چنین می­کنند. در عکس­‌های او انگار این ورزش برای بچه­‌ها بسیار خطرناک است؛ اما هوین نوشته در مدت حضورش ندیده کودکی آسیب جدی ببیند. زیرا بچه اصولا آنقدر قوی نیستند و ادامه می‌دهد «عده کمی از این کودکان صاحب پول؛ شهرت و افتخار می‌­شوند.» اگرچه شرط‌بندی در تایلند غیرقانونی است به نظر نمی‌­رسد کسی علاقه‌­ای به اجرای این قانون داشته باشد.

او می­‌گوید:«شوکه‌­کننده‌­ترین بخش ماجرا برای من فشاری بود که روی این بچه­‌هاست. آن‌ها ابزار کسب درآمد والدین‌شان هستند و مجبورند مبارزه را ببرند؛ زیرا والدین‌شان پول زیادی رویشان شرط می‌­بندند. خیلی­‌ها هستند که تمام پولشان را در یک شب می‌­بازند.»

لینک اصلی

کارشناس فیلمنامه نویسی و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه هنر و دانشجوی دکترای پژوهش هنر در دانشگاه تربیت مدرس. فیلمنامه نویس، و نویسنده رمان های سیاسیا در شهرمارمولک ها، ماجرای خونزاد و ماجرای کفترکش و منتقد و نویسنده در مجله شبگار
امین حسینیون
0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback)‌های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها