یک مرد سی دو ساله از اهالی بلکپول(Blackpool) انگلستان به نام لیتون نیلور(Leighton Naylor)، برای ماهی خودش به اسم انیشتن یک جلیقه نجات ساخته است. انیشتن ماهی سالم و خوشحالی بود که فوت و فن ماهی بودن را تازه یاد می‌گرفت که دچار بیماری خطرناکی شد. این بیماری خطرناک باله شنای او را از کار انداخت. انیشتن دیگر نمی‌توانست شنا بکند. خودتان را جای او بگذارید، یک ماهی که نمی‌تواند شنا کند.
انیشتن بدون این‌که بتواند کاری بکند برعکس می‌شد و سقوط می‌کرد به پایین تنگش. نیلور می‌گوید:«اون می‌رفت و می‌چسبید به ته تنگ، یک وری می‌افتاد و نمی‌تونست دیگه تکون بخوره. قیافه‌اش خیلی افسرده شده بود، ماهی بیچاره. من قلبم شکسته بود و به خودم گفتم باید یه کاری برای این ماهی بکنم.»
نیلور با استفاده از کمی لوله‌های دور ریختنی یک کمک شنا ساخته است. این ابزار کوچک و جمع و جور به انیشتن دوباره فرصت داده است به جای چسبیدن به کف تنگ اطراف تنگ شنا کند.
نیلور می‌گوید:«مردم می‌گن من دیوانه‌ام. ولی هر حیوون خونگی یک عضو مهم از خانواده‌اس. من سعی می‌کنم به همه ماهی‌هام شیرین کاری یاد بدم ولی انیشتن شاگرد اول من بوده. اون می‌تونه لابه‌لای انگشتای من شنا کنه، وقتی مریض شد من کم کم فوتبال ماهی‌ها رو بهش یاد می‌دادم.»
دمش گرم:)
من دقیقا متوجه نشدم این ابزار چطور کار می کنه اما به هر حال خیلی جالب بود. 🙂