حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید ؟

۲۰ شهریور ۱۳۹۲ | ۰:۰۷
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 4 دقیقه

 

فیلم “حدس بزن . . . “ در سال 1967 توسط استنلی کریمر(Stanley Kramer)ساخته شد. این فیلم در دهه‌ی 1960 در اوج مبارزات سیاهان آمریکا برای کسب حقوق مدنی به نمایش درآمد و می­‌توان گفت که به خوبی بر موج ایجاد شده سوار شد.

دختر جوان یک روزنامه‌نگار آزادی‌خواه، در پی یک آشنایی کوتاه مدت قصد ازدواج با پزشکی سیاه‌­پوست و مسن­‌تر از خود را دارد. مبارز پیر و همسرش در میان تفکرات گذشته و آن‌چه برای دخترشان می‌خواهند؛ دچار تردید می‌شوند. فیلمنامه بسیار هوشمندانه و منطقی نوشته شده و به جایی ضربه می­‌زند که اغلب ما از آن غافلیم. اکثر ما انسان­‌ها مانند پدر عروس، مت درایتون (Matt Drayton) با بازی اسپنسر تریسی (Spencer Tracy) و مادر عروس، کریستینا درایتون(Christina Drayton) با نقش آفرینی کاترین هپبورن(Katharine Hepburn) دارای عقاید آزادی‌خواهانه‌ای هستیم؛ البته تا زمانی که نخواهیم این عقاید را در زندگی واقعی خود اجرا کنیم. شاید تعداد کمی بتوانند واقعا در زندگی آزاد بیندیشند و آزاد عمل کنند. همان‌طور که پدر روحانی در فیلم به مت درایتون می‌گوید: “من همیشه می­‌دونستم که پشت این نقاب آزادی‌خواه مبارز، حتما شخص متعصب و مرتجعی کمین کرده.” نقابی که اکثر ما (مخصوصا در دنیای مجازی) بر چهره می­‌زنیم.

با این‌که سینمای ضد تبعیض نژادی هالیوود کمک­‌های شایانی به جنبش‌های مدنی سیاهان آمریکا کرد؛ اما می‌توان رویکردهای مختلفی را در این سینما مشاهده کرد. در فیلم “کشتن مرغ مقلد” (To Kill A Monkingbird) 1964؛ سیاهان منفعلند و سرنوشت آنان به دست قهرمان سفید است. در “حدس بزن . . . “؛ سیاهان برای سرنوشت خود می‌جنگند؛ اما هنوز تصمیم گیرنده­‌ی نهایی سفید است. در “گرمای شب” (In The Heat Of Night) 1967، قهرمان سیاه به کمک قهرمان سفید بر مصائب غالب می‌شود و در شفت (Shaft) 1971، قهرمان سیاه به تنهایی در برابر نظام نابرابر سفیدپوستان می‌ایستد.

guessWho'scomingtodinner-19-6-922

در زمان ساخت فیلم “حدس بزن . . .” ازدواج بین نژادهای مختلف در 17 ایالت آمریکا ممنوع بود که در زمانی کوتاه پس از اکران فیلم  لغو شد. (هرچند که نمی‌توان لغو این قانون را تنها به نمایش این فیلم نسبت دهیم) اما نمی‌توان نقش این فیلم و فیلم‌­هایی از این دست را در حرکت جامعه­‌ی آمریکا به سمت دموکراسی و آزادی­‌های فردی، انکار کرد.

یکی از امتیازات عمده‌ی این فیلم بازی سه بازیگر بزرگ سینمای جهان در کنار هم است؛ هپبورن؛ تریسی و پواتیه. هرچند که سیدنی پواتیه(Sidney Poitier) جوان در نقش دکتر جان پرنتیس (John Prentice) عاشق‌پیشه؛ حرفی در مقابل دو غول بازیگری ندارد. در اصل، این فیلم میدان مبارزه‌ای است برای بازی این دو عاشق قدیمی. شاید یکی از دلایلی که اسپنسر تریسی نیز در لحظاتی بازی را به هپبورن واگذار می‌کند؛ بیماری او باشد که به گفته­‌ی هپبورن بسیاری از صحنه­‌ها را با درد بازی می­‌کرد. این فیلم آخرین نقش آفرینی استاد بازیگری؛ برنده‌ی 2 جایزه اسکار و کاندیدای دریافت 8 جایزه دیگر، اسپنسر تریسی بود. او 2 هفته بعد از اتمام فیلمبرداری در سن 67 سالگی زندگی را بدرود گفت و به همین علت کاترین هپبورن هرگز این فیلم را تماشا نکرد.

استنلی کریمر پیش از این‌که کارگردانی قابل باشد؛ تهیه‌کننده‌ای بزرگ بود. او برای تهیه فیلمی هم‌چون ماجرای نیمروز(High Noon) 1952، کاندید اسکار شده بود. اما با کارگردانی آثاری مانند دادگاه نورنبرگ (Judgment At Nuremburg) 1961 و حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید؟، نام خودش را درمیان کارگردانان خوب تاریخ سینما ثبت کرد. هرچند که او 9 بار کاندید دریافت جایزه اسکار شد؛ هیچ‌گاه موفق نشد آن را به خانه ببرد؛ مگر اسکار یادبود ایروین تالبرگ در سال 1961.

فیلم “حدس بزن . . .” در 10 رشته نامزد اسکار شد. اما از آن‌جایی در سال 1967 رقابت برای بردن جایزه اسکار میان فیلم‌هایی در گرفته بود که هر کدام به نوبه‌ی خود شاهکاری به حساب می‌آیند؛ تنها موفق به بردن 2 جایزه­‌ی بهترین هنرپیشه نقش اول زن توسط کاترین هپبورن و بهترین فیلمنامه­‌ی غیراقتباسی توسط ویلیام رز (William Rose) شد.

بهزاد طالبی
0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback)‌های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها