28 ژانویه 1986؛ شاتل فضایی چلنجر 72 ثانیه پس از پرتاب بر فراز اقیانوس اطلس قطعه قطعه از هم پاشید. هر هفت سرنشین آن در اثر برخورد شدید کابین با اقیانوس در دم کشته شدند و بعدها مشخص شد که این سانحه به دلیل نقص فنی بوده است. عکسی که می‌بینید از لحظه‌ی فروپاشی شاتل است.
حادثه‌ی شاتل باعث شد رونالد ریگان رییس جمهور وقت آمریکا، کمیته‌ی راجرز را برای بررسی حادثه تشکیل دهد. این کمیته نهایتا تقصیر را متوجه مدیران ارشد ناسا دانست. آن‌ها از 1977 (نه سال قبل از حادثه) می‌دانستند که شاتل مشکلات ایمنی دارد. هم‌چنین مهندسین ناسا تذکرات زیادی در مورد پرتاب شاتل در آن روز و سانحه احتمالی به دلیل دمای پایین هوا داده بودند. پرتاب شاتل پوشش فقط از شبکه‌ی سی ان ان پخش می‌شد، ولی به دلیل حضور یک معلم در بین خدمه‌ی شاتل، ناسا ترتیبی داده بود تا کودکان دبستانی از طریقه «ناسا تی وی» پرتاب را ببینند. گرچه بررسی‌ها نشان داده‌اند که اکثریت مردم آمریکا در عرض کمتر از یک ساعت از حادثه با خبر شده‌اند. نهایتا این حادثه منجر به حذف شاتل از برنامه‌های ارتش آمریکا و پس از آن ناسا شد.
عکسش یه جوریه. از وقتی دیدمش دو سه بار برگشتم باز به همین دود های سفید خیره شدم!
نمی دونم چون تا حالا حادثه ی فضایی ندیده بودم برام جالب بوده یا شاید چون انتظار دارم ایمنی چیزی که به فضا میفرستن خیلی بالا باشه و این حادثه برام عجیبه٬ یا شاید ناشی از توضیحاتشه… دو تا ماشین ممکنه بخورن به هم و ۷ نفر کشته بشن. نه کسی میفهمه و نه حتی برای کسی جز خانواده ها مهمه این حادثه. اما همین ۷ نفر اگر سوار سفینه ی فضایی باشن کل عالم متوجه میشن و بعدش هم کلی تغییرات انجام میشه
دقیقا، در تصادفات رانندگی در ایران سالانه حدود بیست هزار نفر کشته میشوند