بسیاری از بیماران مرد و زن در سودان جنوبی عمرشان را در غل و زنجیر و در زندان می گذرانند. سودان، 2011
یک بیمار زن تلاش میکند از بیمارستان روانی فرار کند. سومالی، 2011
پزشک بومی لکوه دیزیا مدعی است که می تواند بیماری روانی را با دعا و داروی گیاهی درمان کند. در طول درمان که ممکن است ماه ها طول بکشد بیماران به درخت های حیاطش زنجیر می شوند. آنها نه پناهی دارند نه پوشش در برابر بلایای طبیعی و به طور واضحی از دکتر می ترسند. نیجریه، 2012
در کلینیک خیریه از خویشان بیمار دعوت میشوند تا بمانند. این قوم و خویش اگر بیمار به حرفش گوش ندهد او را کتک می زند و به زنجیر میکشد و به زور مجبور می کند. کنگور، 2011
بسیاری از اهالی سومالی بیمارانشان را برای درمان پیش درمانگران سنتی می برند. درمانگر با خواندن قرآن با بلندگو سعی در درمان بیماران دارد. سومالی، 2011
یک بیمار زنجیری در یک کلینیک منتظر درمان از طرف یک درمانگر سنتی است. اوگاندا، 2011
در پایتخت سومالی هفت کلینیک مخصوص درمان بیمارانی با اختلالات روانی وجود دارد که اقلا 600 بیمار دارند؛ در دو تا از کلینیک ها بیش از هشتاد درصد بیماران غل و زنجیر دارند. سومالی، 2011
بچه های سرباز که موارد مخدر مصرف می کنند در یک مرکز غیر رسمی؛ چندین هزار کودک لیبریایی بین سال های 1989 تا 2003 در جنگ داخلی این کشور می جنگیدند. لیبریا2013
مردان و زنانی که بیماری روانی دارند شب ها در سلول های جداگانه می خواهند اما در طول روز با بقیه جمعیت زندان زندگی می کنند. سودان؛ 2011
این پسر 14 ساله شش سال است بسته شده زندگی می کند. مادرش حاضر نیست او را به بیمارستان گولو که فقط دو کیلومتر با دهشان فاصله دارد ببرد. اوگاندا، آوریل 2011
وضعیت غیرانسانی بیماران روانی در صحرای آفریقا
عکاس نیوزیلندی، رابین هموند(Robin Hammond)، دو سال در مناطق بحران زده آفریقا سفر کرد و از قربانیان جنگ های مداوم، قطحی؛ آوارگی و بیماری عکس گرفت. در این شرایط بحرانی بیمارانی که از اختلالات روانی رنج میبرند بی دفاع ترین هستند. او که برای زحمات بی وقفهاش کمک سی هزار دلاری یوجین اسمیت را دریافت کرده است میگوید:«من بخشهای بزرگی از جوامع را یافتم که دولتها فراموششان کرده بودند. سازمانهای کمک رسان فراموششان کرده بودند، و همه ازشان سوء استفاده میکردند. این عکسها صرفا سند نیستند؛ اعتراض من هستند.»
لینک اصلی
