عشق نهان است در میان یک تماس تلفن

۱۹ فروردین ۱۳۹۳ | ۲۳:۲۲
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 4 دقیقه

شعری از ادبیات غنیِ ایتالیا به ترجمه­‌ی بهاره نیک فرجام،  همراه با شبگار از این عاشقانه‌­ی زیبا لذت ببرید.

پییرو بی گنجاری (Piero Bigongiari)

شاعر بزرگ ایتالیا و از استادان سبک* ( ارمتیسم: قرن بیستم ) که در ١٥ اکتبر١٩١٤ متولد شد  و٧ اکتبر ١٩٩٧  در ( فلورانس ) درگذشت .

  عشق نهان است ،

در میان یک تماس تلفن ،

یک مسافرت ،

یک فریاد ،

رنجِ اکنون .. میانِ یک لبخند و در فراقِ آن ،

اما این عشق است ، همین فضای اندکی که هست :

تفاوتِ احتمال، درد جان‌کاهی که بی‌تاب است.

اگر فنجانی ترک برداشته … تکه‌هایش باقی‌مانده ،

 این عشق است که آن را نگه می‌دارد ،

و از نو می‌سازد .

هیچ چیز نمی‌گذرد :

جراحت نمی‌پاید که التیام می‌یابد .

اما عشق ،

شفا نمی‌یابد .

درمان نمی‌پذیرد  .

از چشمان می‌آویزد ، آهسته آهسته ،

و کسی می‌گوید :

می‌بینم ،

با قلبم ،

 آرام آرام ،

می‌گوید :

احساسِ تهی بودن، محنت، تردید،

شبی که آهسته می‌آید

 یا سپیده دمی که از پسِ آن فرا می‌رسد ،

هوشیار، خاموش.

شباهنگام یا بامداد، نمی‌دانم …

این جا رودخانه‌ای است بیکران

 اما هم‌چنان دست نایافتنی،

اندامش سرشار از قطره‌های اساطیرِ سپنج .

فریاد رهایی برمی‌آورند

از دلبستگی‌های اندک

اما سرشار .

در توفانی از بهت و حیرت ،

چه آسمان فراخی‌ست

آن‌جا ،

چه سپهری میانِ سوداگران ،

بر‌هنه­‌ی مخاطرات …

کسی فریاد برمی‌آورد

بر بلندا ،

غریوی از هم گسیخته .

کوله‌باری گشوده می‌شود

به بهاری ناگهانی

و آب‌هایی سرد متولد می‌شوند

بربسترِ رودهایی ژرف .

او دیده است ،

یا …

و جاده‌ای که گشوده می‌شود ،

لغزان ،

غوغایی‌ست دیرینه در پیِ ناشنیده‌ای بی‌گاه ،

امواجی ورای آواها و فرازتر از طنین‌ها ،

نه برای آن‌ها که نمی‌شنوند

هر حقِ شورمندانه‌ای را

و نه حتی هیچ گزافه‌ای را .

اگر هر چیز ،

درون و بیرون ،

یک‌سان ،

دروازه‌ای را می‌گشایند ،

هوشیار هوشیار

نه فرو ریخته بر دست نوشته‌ای تمام

که عشق را می‌آفریند

میان تمثال‌هایش ،

او غریبی‌ست هوشیار …

نه چون تکه‌ای چوبِ پولادین

زیرا که عشق  می‌تواند آن‌جا باشد

در میانه‌ی راه

و تو را ترک گوید

به نرمی …

اگر جامه‌ای از شرنگ بر تن‌ات تابیده باشد .

__________________________________

* ارمتیسم(Ermetismo) یا مبهم گرایی، با ظهور̗ فاشیسم شاعران به این جریان گرایش پیدا کردند. دوره‌ای در ادبیات ایتالیا که بیشتر تحت تاثیر̗ شرایط سیاسی و تئوری‌های اگزیستانسیالیسم (هایدگر، یاسپرس، سارتر) بود که بر بحران̗ جامعه‌ی اروپا، ناامنی، خلا و پوچی̗ زندگی معاصر تاکید می‌گذاردند. از مهم‌ترین شاعران این دوره‌ی ایتالیا می‌توان به  ( جوزپپه اونگارتتی ، ائوجنیو مونتاله ، سالواتوره کوآزی مودو و اومبرتو سابا ) اشاره نمود .

بهاره نیکفرجام
0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback)‌های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها