سباستین کپلند Sebastian Copeland از کودکی رویای قطب شمال را که در کتابهای نویسندگانی مثل جک لندن و ماجراهای کاوشگرانی مثل شاکلتون دربارهاش خوانده بود، در سر داشت.
حالا بهعنوان یک فرد بزرگسال او تبدیل به یکی از بهترین کاوشگران منطقه شده است و ذوق و اشتیاق خود به عکاسی، فعالیت و ماجراجویی را در شغلی منحصربهفرد با هم آمیخته است.
کتاب “آرکتیکا : شمالِ رو به نیستی” که teNeues چاپ کرد، شامل 200 عکس میشود که هم زیبایی و هم تهدیداتی که منطقه به خاطر تغییرات آب و هوایی با آن رو به روست را نشان میدهد.
کپلند قبل از اولین سفرش به قطب شمال در سی و چند سالگی، مهارتش را بهعنوان یک عکاس تبلیغاتی و یک فیلمساز به اوج رسانده بود.
او میگوید “اولین باری که پاهایم حسابی یخ کرد و سوزش را روی صورتم حس کردم – مثل یک مشت سوزن بود؛ خیلی با یک سرمای معمولی متفاوت است – همه اینها واقعا قدرتبخش و هیجانانگیز بود. فورا جذب و شیفتهاش شدم.”
اُتو فیورد، در جزیره اِلِزمیر، کانادای شمالی
جزیره اِلِزمیر، از جزایر قطبی کانادای شمالی
اُتو فیورد، کانادای شمالی
یخچال طبیعی در حال ذوب در اُتو فیورد، جزیره اِلِزمیر، سال 2008. بیشتر یخچالهای طبیعی در قطب شمال به خاطر افزایش دما با میانگین جهانی دو و نیم برابر، در حال حرکت و پس رفتن هستند.
گرینلند شمالی
در سال 2009 کپلند و کیت هگر Keith Heger بیش از 400 مایل را در دمای منفی 50 درجه به سمت قطب شمال با پای پیاده پیمودند که حرکتی بود به یاد صدمین سالگرد سفر مشابه رابرت پری Robert Peary که در فیلمی به نام Into the cold ثبت شده است.
در سال 2005 او سفر جیک جیلنهال و سلما هایک را بهمراه چند سیاستمدار به قطب شمال رهبری کرده بود، که برای “جشن روز زمین” و به قصد افزایش میزان آگاهی در باب تغییرات آب و هوایی انجام شده بود.
کپلند از همان اولین سفرش به قطب شمال عکاسی از آنجا را شروع کرد. در آغاز با یک دوربین قطع متوسط عکس میگرفت که کار با آن در چنان شرایط سختی بسیار پرزحمت بود. در سال 2006 دوربین دیجیتال به دست گرفت. او میگوید هدفش این بود که تغییرات در قطب شمال را برجسته کرده و نشان دهد. گرچه حرکت آرام تودههای یخ یکی از آشکارترین نشانههای تاثیرات گرم شدن زمین است.
“گفتههای علمی فراوان است، و ثابت شده که علم برای بسیاری مرموز و دور و انتزاعی است. باید همواره پلی باشد که قلب را به ذهن وصل کند تا آدمها را وادارد با احساسشان به چیزی واکنش نشان دهند.”
آبهای یخ وسیع و حجم عظیم نمک در آن، بازتابهای آینهمانندی ساختهاند. سال 2008، جزیره اِلِزمیر، کانادای شمالی
جزیره اِلِزمیر، کانادای شمالی
بقایای یخزده این خرس جوان به گرسنگی اشاره دارند. پس رفتن سریعتر تودههای یخ دریا، یعنی نقطه مورد علاقه یک خرس برای شکار خوک دریایی، منجر میشود به دورههای طولانی بیغذایی و تلف شدن بسیاری از حیوانات از گرسنگی. جزیره بیچی، کانادای شمالی،2008