کمثل بلی استیشن

۳۰ تیر ۱۳۹۳ | ۲۳:۴۷
زمان مورد نیاز برای مطالعه: 3 دقیقه

علی کریمی خداحافظی کرد و این‌بار گویا تصمیمش جدی است، بازیکنی که زندگی پرفراز و نشیبی داشته است. از عجائبش یکی این‌که این بازیکن محبوب هیچ‌وقت نتوانست در جام جهانی آن‌طور که باید و شاید بازی کند. اسم کاملش محمد علی کریمی پاشاکی است و متولد 17 آبان ماه 1357 است، و با وجود این‌که در نامه‌­ی خداحافظی‌­اش نوشته مجبور به ترک صحنه شده و این‌که عده‌­ی زیادی شاید بگویند کریمی در هر شرایطی از نصف بازیکنان فوتبال ایران بهتر است، خداحافظی‌­اش به موقع بود و شاید هم کمی دیر.

علی کریمی 1

چند سال بعد یک بچه­‌ی تکنیکی ظهور خواهد کرد که شاید واقعا از کریمی هم بهتر باشد، شاید حتی پدیده­‌ی همین فصل لیگ برتر باشد، شاید واقعا هم خوب باشد ولی علی کریمی که فقط به خاطر دریبل­‌هایش دوست داشتنی نیست؛ اگرچه فرو کردن بالاک در خاک ورزشگاه آزادی هم برای ما خاطره­ شد هم برای بالاک، شخصیت کریمی او را علی کریمی کرده است. کمتر کسی در نسل ما پیدا می‌شود که خاطره­ای فرافوتبالی از کریمی نداشته باشد و کمتر آدمی در طول تاریخ بشریت هست که با چنین فکی آن‌قدر محبوب شده باشد.

در زندگی فوتبالی­‌اش او هرگز به جایگاهی که می­‌شد برایش تصور کرد نرسید و شاید تصمیمات غلط خودش بیشترین تاثیر را داشت. از محرومیت یک ساله به خاطر هل دادن داور بگیر، تا نرفتن به اتلتیکو مادرید و بعدها رفتن به بایرن مونیخ. چه کسی می‌داند اگر کریمی در اوج آمادگی­‌اش به اسپانیا می­‌رفت چه می­‌شد؟ اگرچه صدای فریادهای گزارشگر اماراتی هم برای ما خاطره است، هم برای خود اماراتی­‌ها. کریمی در لیگ امارات که کلا اعتقادی به دفاع ندارد مثل گرگی بود در گله­‌ی گوسفند. شاید کسی فکر کند مبالغه می­‌کنم، آقا این شما و این هم اینترنت! برو ویدئوها را ببین. شاید اگر کریمی تک به تکش را جلوی ایرلند گل می­‌کرد و تیم دوست داشتنی بلاژویچ را به جام جهانی می­‌برد می­‌توانست خودش را در تاریخ فوتبال جهان ثبت کند. ولی او هیچ‌کدام از این کارها را نکرد، شاید چون از روز اول به کیفیت بازی خودش واقف بود و نیازی نمی­‌دید چیزی را ثابت کند.

در این چند سال اخیر، بعد از این‌که لقب دوست داشتنی پاسور فتنه به او رسید، من همیشه آرزو می‌کردم ای کاش این پختگی و بازی تک ضرب و پاس‌­های دقیقش را چه در فوتبال و چه در بیرون زمین فوتبال ده سال پیش داشت. آخرین حرکت قشنگش همین خداحافظی است، بدون این‌که منتظر کسی شود تا برایش مسابقه‌­ی خداحافظی برگزار کنند و قبل از شروع فصل خداحافظی کرد و تمام. شاید مهم‌ترین دستاوردش این است که ماند و از چارچوب لقب جادوگر خارج شد، شد علی کریمی و خداحافظی کرد.

طبیعتا هستند کسانی که بگویند کریمی این همه ستایش لازم ندارد، شاید بگویند تکنیکی بود ولی نه حضورش در پرسپولیس خیلی تاثیرگذار بوده نه حضورش در تیم ملی، مثلا می­‌شود ساعت­‌ها بحث کرد در مورد این‌که مهدوی کیا بهتر بود یا کریمی، یا به بحث کلاسیک دو علی پرداخت، دایی بهتر بود یا کریمی؟ این بحث­‌ها هم در نوع خودشان جالب هستند، ولی باشد برای روزی دیگر، وقت خداحافظی است.

کارشناس فیلمنامه نویسی و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه هنر و دانشجوی دکترای پژوهش هنر در دانشگاه تربیت مدرس. فیلمنامه نویس، و نویسنده رمان های سیاسیا در شهرمارمولک ها، ماجرای خونزاد و ماجرای کفترکش و منتقد و نویسنده در مجله شبگار
امین حسینیون
0 0 رای‌ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback)‌های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه‌ها