نجات گوریل کنگو: پناهگاهی برای حیوانات در خطر
میدانید که 98.4% از DNA ما با گوریل مشترک است؟ اما مردمی که در کنگو دغدغه حفاظت از گوریلها را دارند خیلی بیشتر از ژنهای مشترک با آنها دارند. مردم کنگو و گوریلها هردو قربانیان جنگهای قومی و منطقهای هستند که مدتهاست آفریقای مرکزی را گرفتار کرده است.
جنگ مدام، به علاوه تهدید شکارچیان، بیماری و جنگلزدایی به گوریلها صدمه جدی زده است. اکنون فقط حدود 800 گوریل کوهستانی در جهان زنده هستند که بیشترشان در کوهستان ویرونگا(Virunga)، زندگی میکنند. رشته کوهی که میان سه کشور روآندا، اوگاندا و کنگو کشیده شده است. در این اوضاع و احوال 300 گوریلی که در کنگو زندگی می-کنند در خطر ویژهای قرار دارند، زیرا گروه شورشی m23، در همین کوهستان مستقر شده است. گوریلها گاهی در درگیری تیر میخورند و گاهی مستقیما شکار میشوند زیرا بچه گوریل کالای قاچاق گرانقیمتی است، و گوشت بچه گوریل این روزها در شهرهای بزرگ آفریقا مد شده است. عکس اول از همین سری عکسها، گوریلی است که با گلوله کلاشینکف زخمی شده است و در حال نگهداری از او هستند.
در این شرایط جنگی، کمپی در کوهستان به این جنگ زدگان عالم حیوانات پناه میدهد. بچه گوریلهایی که مادرانشان را از دست دادهاند، گوریلهای زخمی، همه اینجا جا دارند. نگهبانان کمپ جوری از بچه گوریلها نگهداری میکنند انگار فرزندان خودشان هستند. اینجا باغ وحش یا مرکز تحقیقاتی نیست، اینجا واقعا یک پناهگاه است. اما حتی این پناهگاه هم ایمن نیست.
از سال 1996 تا امروز پارک ملی ویرونگا بیش از 130 نفر رنجر را در درگیری های مسلحانه از دست داده است.در هر شرایطی رنجرها در موضع ضعف قرار دارند. از شورشی ها و شکارچی ها کمتر سلاح دارند، پس در جنگ رودر رو به سختی می توانند پیروز شوند. اگر در کنگو صلح شود و موتور توسعه باز هم به کار بیافتد معنایش نابودی بیشتر جنگلها خواهد بود. رنجرها زورشان به پیمانکاران هم نمی رسد. رنجرهای محافظ پارک ملی همیشه در موضع ضعف هستند.
با این همه، کمپ سنکوکوه(senkwekwe) واههای از آرامش است در این جهان پر آشوب. جایی که بچه گوریلها به زندگی بر میگردند و و برنت استیرتون( Brent Stirton) با عکسهایش به خوبی این تلاش را به تصویر کشیده است.